Roket Bilimkurgu Dergisi 3

Okuma süresi: 4 dakika

Üçüncü sayının basım kalitesini nedense diğer sayılara göre daha çok beğendim. Dizgisidir, yerleşimidir herşey biraz daha yerine oturmuş gibi. Derginin adı roket olduğu için devamlı roket veya uzay mı göreceğiz ana kapakta diye düşünmeden edemedim :). Cumhuriyet’in yüzüncü yılı kutlanmış ve geçen yıl kaybettiğimiz Yalçın Abi de anılmış ön yazıda. Bence okuyucuyla bu tip şeyleri paylaşmak güzel ne olursa olsun. Bu sebeple takdir ettim.Şimdi hikayelere gelecek olursak.

Bize Orman Derler

Konusu ve bizi konumlandırdığı bakış açısıyla öne çıkan bir hikaye.Hikaye giriş gelişme ve sonuçtan çok bir zaman diliminden kesit gibi.Son kısımları da biraz fazla bilgi yüklemesi;Hikaye devam etseydi bir anlamı olurdu ama bu haliyle son anda eklenmiş bir kısım gibi duruyor. Belki hikayenin ihtiyacı olan şey biraz daha sayfaydı.

Kukla

Karafilm(Noir) bir robot hikayesi gibi. Ana karakterin neden özellikle seçildiği sorusu biraz akılda soru işareti bırakıyor. Ya da robotların niye insanlığın 1950 dedikleri zamanı taklit ettikleri. Yani bunlar aslında bağlandığında hikayeyi de yere bağlayacak açık uçlar. Onun dışında bir Nuar dedektiflik hikayesinden beklediğiniz bir yazım tarzı ve öğeler barmenine kadar mevcut.Başka bir hikaye örgüsünde sanırım bu tarzdan ve yazarın yazdıklarından daha çok zevk alabilirim.

İyi Geceler Öpücüğü

Hikaye bana bir Levent Kırca sikecini hatırlattı. O da yağmurlu bir gün iş çıkışı vitrine bakıp birşeyler almaya karar veriyordu. Fakat burada bu fikir biraz çiğ duruyor .Gelecekteysek eğer niye vitrinlere bakıyoruz? Şu anda bile vitrinlere bakıp alışveriş yapmak giderek yok olan bir eğilim. Bu vitrin olayı ağressif bir reklam ile değiştirilebilirdi. Geleceğe Dönüş filminden mesela Jaws 10 reklamında hologram gelip ana karakterin kafasını ısırıyordu. Buna benzer birşey. Pop upların, geçemediğiniz internet reklamlarının olduğu bu dönemde gelecekte reklamın çok daha ağresifleşeceğini ön görmek zor değil. Hikayenin ortaları uzun bir “unboxing” videosu gibi :). İkicisi alınan üründe bir hata oluşuyor ama bu hatanın neden kaynaklandığı anlatılmıyor. Ya da mesela adamın karakterinin hikayeyi hiç etkisi yok. Bir ürün almış ve bozuk çıkmış bir adamın yaşadıklarını yaşıyor. Bir din adamı, asker veya öğretmen,ahlaklı veya ahlaksız olmasının çıktıya etkisi sıfır. Hikayelerde insanlar başlarına gelenlerin onların bir hareketleri sonucu olmasını beklersin. Bir etki tepki meselesidir. Ya da beklenmedik durumlarla baş ederler.Adam “baş etme” kısmında da hiçbir çaba gösteremiyor direk olan oluyor :).Hikaye ana karakterin etkin ve edilgen olduğu biraz daha katmanlı bir halde olsaydı çok daha iyi olurdu.

Kızıl Göğün Düşüşü

Güzel bir distopya sunumu deusex machina ile sonlanıyor.Genelde deus-ex machina yani “tanrının eli” sendromu pek hikayelerde istenen şeyler değildir. Burada o kadar rahatsız etmiyor. Biraz daha distopya ve kendi içerisinde gerçekleşen bir hikayeyi tercih ederdim.

Foton Kumbarası

Dergideki cüretkar hikayelerden biri. Kozmik bir olay üstünden çıktılar anlatılıyor. Kozmik olayda biraz daha detay tercih ederdim.Yani detay var ama doğru yerdemi bilmiyorum. Ama sonuçta kısıtlı bir yazım alanından bahsediyoruz.Hikayenin genel mantığını tutarlı olmasına sevindim. Gerçek hayata da güzel bağlantılar var. Derginin iyi hikayelerinden.

Buluttan Uzağa

Bir radyoaktif serpinti sonrası kaçış hikayesi okuyoruz.Betimleme üzerine giden bir hikaye.Artı kısımlarından bazı yerlerin hayal ile gerçeğe karıştığı bir ortam izliyoruz. Fakat postapokalitik mitolojiye birşey eklediğini söylemek zor.

Sahipsiz

Konuyu ele alış açısından güzel bir deneme. Anlatının yerelliği de güzel oturmuş. Duygular üzerinden ilerlediği için biraz daha olaya ve sayfaya ihtiyacı var ne yazık ki.

Makber

Hikaye ilk önce kemalettin tuğcu romanı gibi başlıyor.Karakterin başına gelmedik kalmıyor.Buna bu kadar gerek varmıydı bilemiyorum. İkinci kısım daha ilginç ve paralelde anlatılan başka bir karakterde duruma dahil oluyor. Fikir ilginç ve “Makber” şiirine gönderme de hoş. Ben tabi tercih olarak sonlarda oluşan olayların biraz daha bilimsel temele oturmasını ve biraz daha detaylandırılmasını tercih ederdim. Fakat bu tercihi yaparsak da sondaki biraz mistik havayı bozma ihtimalimiz var.Bu sebeple yazarın seçimine bu noktada saygı duydum. Dergideki bence bu ayın en iyi hikayesi.

Mavi Kelebek

Bir tür kast sistemine sıkışmış aşıklardan bahsediliyor. 1984 vari bir ortam ama ceza sistemi biraz daha yumuşak. Bu tip hikayelerde özel bir sistem anlatılmıyorsa (Mesela Logan’ın kaçısı gibi)beni çok etkilemiyor. Türden hoşlananlar için iyi bir okuma olabilir.

No Woman No Cat

Konuşmalarda kimin konuştuğu pek anlaşılmıyor ama bu hikayeye bir karakter katıyor. Bunu pozitif olarak gördüm. Çok ciddiye alınmayacak şekilde okunursa ana konusu da insanı eğlendirebilir. Ortalama bir hikaye.

Kozmos 103:Uzay Sovyeti

Askeri bilimkurgu olarak nitelendirilebilir bir hikaye. Sonlara doğru oluşan savaş sahneleri güzel betimlenmiş.Ama bu noktaya kadar oluşan olaylarda nasıl böyle katastrofik bir noktaya ulaştığının anlatısı biraz hafif kalmış. Birden olaylar gelişiyor gibi. Niye bir ay önce değil de o gün o olaylar ceryan ediyor bunun cevabı yok. Veya şöyle örneklendireyim.Bir barajınız var barajı su tutması için dizayn ediyorsunuz su doluyor ve hikayeye göre bir gün barajın duvarları çatlıyor ve su akmaya başlıyor. Yani mühendislere demezler mi “Su tutmak için tasarladığınız şey su tutmuyor, ne biçim dizayn bu?”. Filmlerde genellikle böyle durumlarda bir insan hatası, bir dış olay bunla ilişkilendirilir ki olaylar başlasın. Ya ben anlamadım ve başta anlatılan olay böyle bir tetikleyici unsur yada böyle bir olay yok.

Kurnaz Plan

Çeviri eserlerin basılı Türk bilimkurgu dergilerinden yayınlanması hakkında biraz kapalıyım. Yani bu sayfalar aslında Türkçe bilimkurgulara da bırakılabilirdi. Fakat bu hikaye direk Rusça’dan çevrilmiş.Yani anglosakson edebiyatı dışında bize bir kapı açıyor bu yönden bir artı değer olarak gördüm. Hikaye fena değil ama bir yerde bir kelime oyunu gibi birşey yapılıyor. Onun tam olarak bana geçtiğini söyleyemem.Mantığını anlayabiliyorum fakat tekrar tekrar okumama rağmen nasıl öyle bir çıkarım ve sonuçla sonlandığını anlayamadım.

Dergi 3. sayısında da alanları üzmüyor.Yazar tanımak, ilginç birşeyler okumak, yazmaya heveslenmek için güzel bir sebep.

1 Comment

1. 

   Metin Uçar 4 Şubat 2024, 22:19 Reply

   Kurnaz plan robotlara beklemedikleri bir programı yüklemekle ilgili. Sonuçta robotlar insandan beklediklerinden farklı görevleri yerine getirmeye başlıyorlar.

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.